En de klompendans

‘En, wat wordt later jouw sterfbedspijt?’ Het is een vraag die ik graag stel aan onbekenden, op een feestje, om het ijs te breken. Mijn prooien lachen dan ongemakkelijk, wringen zich in bochten om een sociaal wenselijk antwoord te verzinnen.

Maar als ik de vraag aan mezelf stel dringen er zich evenzeer leugens op. ‘Had ik maar meer geschreven!’, ‘Had ik maar meer lol gemaakt!’, of het meer specifieke ‘Was ik die donderdagnamiddag van 18 juni 1987 maar vreemdgegaan met Louise W.!’

Het juiste antwoord is eerlijker – want simpeler: ‘Had ik maar meer uit mijn neus gevroten’. Lummelen in de zon, niets van jezelf hoeven (vooral niet genieten!), even pas op de plaats maken tijdens onze klompendans der ijdelheden, het is de enige uitdaging waar de ziel incarnaties tekort voor komt.

De laagvlieger
Marina di Ravenna, 1964