Van de Ascona

Eigenlijk heb ik mijn autorijbewijs alleen maar gehaald omdat ik zo graag wilde motorrijden. Mijn vader had die voorwaarde gesteld: eerst je auto, dan pas je motor. Als bink had ik helemaal niets met auto’s want niet stoer genoeg voor mijn wilde haren, maar het leek me handig zijn Ascona te kunnen lenen als het noodweer was. Dus ik op mijn achttiende naar een autorijschool zoeken – en dan gelijk maar eentje waar ze met Ascona’s lesten. Kon ik alvast wennen aan het dashboard.

De rij-instructeur zag er bepaald niet uit als een typische Asconarijder. Zelfs niet als een Opel Mantaman. Zwart sluik haar over de oren, uitgeharde pornosnor, discobloes vol woekerend borsthaar en een macho Ray-Ban op de neus. Een patjepeeër met plat Rotterdamse bariton, luid op het onbeschofte af. Goed zo! dacht ik, van zo iemand leer je het meest! Ik had namelijk ooit gelezen over een zwarte soldaat in Vietnam die als groentje instinctief naar de ergste bad ass veteraan in het peloton was getrokken, omdat hij wist dat ie van zo’n ervaren klootzak, hoe redneck ook, het meest kon opsteken over survival.

En laten we wel wezen, autorijles lijkt verdomde veel op oorlog voeren. In elk hoekje zit wel een dodelijk ongeluk. Althans, dat meende de Pornosnor. Bij het lulligste foutje dat ik maakte rukte hij reflexmatig aan het stuur en snauwde hij me een ‘LET TOCH OP GODVERRRDOMME!’ of een ‘KIJK UIT JE DOPPEN GODVERDOMME! toe. Als hij even niet blafte sneed hij op over vrouwelijke leerlingen die hem in nature zouden uitbetalen om korting te krijgen. De alpha male van de asphalt jungle, dat was ie.

Om deze cerebrale kaalslag het hoofd te bieden bracht ik geregeld mijn theorieën over het automotive universum te berde, wat hem bijkans tot razernij dreef: ‘NEE GODVERDOMME ER KOMEN GEEN ZELFRIJDENDE AUTO’S!’ ‘NEE GODVERDOMME INSTRUCTEURS WORDEN NIET VERVANGEN DOOR ROBOTTEN!’ Als hij zo fulmineerde liep zijn hoofd rood aan, alsof er iets aanbrandde in zijn hersenschors. Aan het einde van de les droop het speeksel van de voorruit af.

Toch vermoed ik dat het vooral mijn zelfverzekerde, om maar niet te zeggen nonchalante rijstijl was die hem op de zenuwen werkte. Zo reed ik de Ascona eenmaal bijna de verkeerde kant van de snelweg op, waarop de Pornosnor zó schrok dat hij me vergat af te bekken bij het ingrijpen. Zelf kon ik er wel om lachen – aspirant motorrijders doen niet zo moeilijk over een beetje spookrijden. Ook trapte ik graag in woonwijken het gaspedaal in om te testen of er een muscle car in de Ascona schuilging, waarop de Pornosnor dan bovenop de rem ging staan. De man kon gewoon niet genieten van autorijden.

Vele weken heeft onze lesoorlog geduurd. Bij iedere ingreep werden mijn theorieën wat enigmatischer (‘Is het niet zo dat…’), zijn scheldkanonnades wat minder luid (‘K-k-kijk toch uit!’). Er kwamen wallen onder zijn Ray-Ban, de eerste grijze haren manifesteerden zich in zijn sluike coupe. En zag ik daar niet een tic bij zijn neus, zo een als Inspector Clouseau’s baas ook had? Toen we het verplichte minimum aantal lessen naderden verstomde het gesnauw. Zijn eens zo fiere snor hing slap om de mondhoeken. De capitulatie was nabij.

Ik vroeg het examen aan. En, zoals dat gaat bij nonchalante afrijders die geen ruk om een autorijbewijs geven, ik slaagde in één keer. Toen ik het goede nieuws kwam brengen in het CBR proestte de Pornosnor zijn koffie uit en kneep hij reflexmatig zijn plastic bekertje kapot. Hij keek me aan met een blik die het midden hield tussen ontzetting en afgrijzen. ‘W-w-wel rustig aan doen als je de w-w-weg op gaat hè,’ stamelde hij, terwijl er zich enorme okselvlekken in zijn discoblouse aftekenden.

Vier auto’s heb ik in de maanden na het examen in de prak gereden, mede dankzij mijn nonchalante rijstijl. Allez, niet de Ascona van mijn pa hè! Bedrijfswagens waren het, van uitzendbaanbaasjes die het gewaagd hadden mij af te snauwen. Ieder ongeluk kwam ik er zonder kleerscheuren af. Sterker, ik werd er alleen maar zelfverzekerder door. Daarom stuurde ik na het invullen van de verzekeringsformulieren altijd even een kaartje naar de Pornosnor. Om hem te bedanken voor zijn levensreddende lessen. Ik durf te wedden dat mijn casus onder zijn leerlingen tot een urban legend is uitgegroeid.

De Pornosnor
Muscle car for alpha males