Hitchcock met een vleugje karma

Verdomd als het niet waar is: er wordt wéér een film uitgebracht die om geheugenverlies draait. Na 'Regarding Henry' en 'Shattered' komt nu 'Dead Again' met amnesie op de proppen. En als dat nog niet genoeg is, wordt er in deze thriller ook nog eens met reïncarnatie, karma en ander koffiedik gegoocheld. En - tot mijn stomme verbazing - op overtuigende wijze.

In 'Dead Again' speelt Emma Thompson een jonge vrouw die zowel haar geheugen als haar stem is kwijtgeraakt. Bovendien schrikt ze elke nacht wakker uit een intense nachtmerrie waarin ze vermoord wordt. Rijp voor het gekkenhuis dus.

Door een samenloop van omstandigheden komt ze echter bij detective Mike Church (Kenneth Branagh) terecht, die een grondige research naar haar identiteit begint, en contact maakt met hypnotiseur Franklyn Madson. Madson is in staat om de vrouw onder trance weer te laten praten, en haar naar een vorig leven terug te voeren, waar de kern van haar psychose blijkt te zitten. Jawel. En als ze na enkele sessies haar stem ook zonder hypnose kan gebruiken, komt ze tot een stuitende conclusie: iemand uit haar vorige leven wil haar in dit leven vermoorden...

Regisseur Kenneth Branagh ('Henry V') werd door de Amerikaanse pers de nieuwe Hitchcock genoemd. Branagh heeft inderdaad veel van Hitch's suspense-grammatiea overgenomen, maar toont zich een slaafse epigoon: in tegenstelling tot bij voorbeeld collega Brian De Palma heeft hij zelfs Hitchcock's (inmiddels vergeelde) sfeerzetting gekopieerd, waardoor 'Dead Again' een anachronistische oubolligheid uitademt. Vooral de humor en de romantiek hebben een baard.

Verder is het me een raadsel waarom Brannagh zo nodig ook zelfde hoofdrol moest spelen. Ego? Ongetwijfeld, want met zijn academische acteerwerk en zijn liploze koolmijnenbekkie mist hij absoluut de uitstraling die bij een cynische private eye hoort. Brannagh komt over als een sucker. Maar Brannagh's geklungel is de enige dissonant.

Emma Thompson (in het dagelijks leven Brannagh's ega, en om duistere redenen pas als zesde acteur op de credits vermeld) charmeert met haar natuurlijke spel, en Derek Jacobi (compleet met stotterende knipoog naar 'I Claudius') als hypnotiseur en Robin Williams als gederangeerde psychiater zorgen voor amusante bijrollen.

Toch is de werkelijke ster in 'Dead Again' het verhaal zelf. Het script, dat afkomstig is van de dertig-jarige Scott Frank die binnenkort ook met 'Little Man Tate' gaat scoren, is strikt genomen absurde larie-koek, maar de interne logica is acceptabel, en het plot is zeer meeslepend. Professionele suspense. Had De Palma het maar verfilmd.