Antisemitische alcoholist lichtpuntje in grauwe thriller

“F**king Jews. The Jews are responsible for all the wars in the world. Are you a Jew?” Nee, echt lekker in z’n vel zat Mel Gibson niet toen hij die zomeravond in 2006 stomdronken door de Malibu Police van de weg was geplukt omdat hij tweemaal zo hard reed als was toegestaan. De christenfundamentalistische Gibson had toch al te kampen met een antisemitisch imago vanwege zijn Jezusfilm The Passion of the Christ en zijn Holocaustontkennende vader.

Gibsons pr-machine zette onmiddellijk een tegenoffensief in. De ster werd lid van de AA en trok het boetekleed aan: “I acted like a person completely out of control when I was arrested and said things that I do not believe to be true and which are despicable. I am deeply ashamed of everything I said.” Amen! Maar toen hij vervolgens in een televisie-interview weer ontkende dat zijn dronken tirade van antisemitisme getuigde en herhaalde dat “the Jews are responsible for all the wars in the world”, leek zijn carrière onherstelbaar beschadigd.

Gelukkig heeft Hollywood een zwak voor spijtoptanten. Bad boy Mickey Rourke mocht na 15 jaar zelfhaat in B-pulp een comeback maken en ook junkie annex bajesklant Robert Downey Jr. is weer helemaal terug uit rehab. Anti-semitisme echter, ligt extra gevoelig bij de overwegend joodse studiobazen van Hollywood. Gibson besloot wijselijk zich een paar jaar bescheiden op te stellen. Een bijrolletje hier, wat televisiewerk daar. Nu, acht jaar na het fraaie Signs, durft hij weer een hoofdrol aan in thriller Edge of Darkness. En warempel, hij is het enige lichtpuntje in de film.

Gibson is rechercheur Craven. We hebben hem nog maar net leren kennen of zijn dochter wordt voor zijn neus doodgeschoten. Even nog denkt hij dat de kogel voor hem bedoeld was, maar als hij een geladen pistool in haar tasje aantreft gaat hij op onderzoek uit. En stuit dan op een web van cover ups. Want dochterlief blijkt een geheim leven als activiste te hebben geleid. Ze wilde een multinational ontmaskeren, die kernwapens vervaardigt van buitenlandse onderdelen, zodat de VS geen blaam treft als de vuile bommen gebruikt worden. Hoe dieper Craven zijn neus in het wespennest steekt, hoe meer de kogels hem om de oren fluiten.

Edge of Darkness is gebaseerd op een gelijknamige, 25 jaar oude BBC-serie die maar liefst 9 sterren krijgt op de Internet Movie Database. Actiefilmregisseur Martin Campbell, bekend van de Bondfilms GoldenEye en Casino Royale en bergbeklimfilm Vertical Limit, heeft indertijd zes afleveringen van de serie gedraaid, dus leek de aangewezen man voor het Gibson-vehikel.

Maar als je de speelfilm gezien hebt, vraag je je af wat in godsnaam het verschil met de serie moet zijn. Want Edge of Darkness oogt als een opgerekte televisiefilm. De camera zit bovenop de acteurs, de shots worden nauw gekadreerd en de kleuren zijn flets. En een beetje visuele verwennerij was geen overbodige luxe geweest, want de plot van deze samenzweringsfilm is zo saai en zo ingewikkeld en zo voorspelbaar en zo clichématig, dat je al lang voor de pauze bent ingedommeld.

En Gibson? Is hij nog een filmster? Mel is in ieder geval geen pretty boy meer. Hij ziet er getergd uit, met groeven en rimpels en beginnende kaalheid. Maar die karakterkop maakt indruk. Hij is de acteur geworden die we altijd al door de ster zagen heen schemeren. Dus, of het nu komt door zijn alcoholisme (“five pints of beer for breakfast”) of zijn verse, 14 jaar jongere Russische vriendin (ex van ex- James Bond ster Timothy Dalton), laat ie deze zonden koesteren, want met een beetje goede wil van Hollywood begint Mel Gibson straks aan een tweede, indrukwekkende carrière.

Edge of Darkness
Gibson na acht jaar weer in een hoofdrol