Nine Months

Negen maanden ongewenste zwangerschapskolder

Het had een briljante publiciteitsstunt kunnen zijn. Acteur Hugh Grant werd een paar maanden geleden in Hollywood door een politieman gesnapt toen hij zich door een prostituee liet pijpen. Grants politiefoto circuleerde de volgende dag in de wereldpers, en even later was hij van stiff upperlip tot ranzig supersekssymbool gepromoveerd.

Madonna wilde opeens met hem naar bed en alle talkshows wilden hem te gast. De Hugh Grant-grapjes schoten als paddestoelen uit de grond en iedere nieuwe rol die hij speelt wordt door die ene blowjob overschaduwd of juist opgelicht. Wat niet wil zeggen dat zijn rol-keuze er spannender op is geworden. Hoogstens absurder. Hij is nu bijvoorbeeld te zien als brave huisvader in de relatiekomedie 'Nine Months' van Chris Columbus.

‘Nine months’ gaat over een perfect stelletje (Grant en Julianne Moore) dat geniet van de vrijheid en rimpelloze carrière. Het paradijsje wordt echter verstoord als Moore ondanks het spiraaltje zwanger wordt en Grant panisch reageert op het naderende vaderschap. Als hij Moore onvoldoende steunt, besluit ze hem te verlaten. Al snel dringt tot hem door wat hij verloren heeft. Na een korte crisis verruilt hij zijn Porsche voor een stationcar, leest hij een boekenplank baarboeken uit en bekeert hij zich tot de meest ideale vader die een vrouw zich zou kunnen wensen.

Zoals deze synopsis doet vermoeden is ‘Nine Months’ een verschrikkelijk zoete moraalschets. Erger dan de boodschap is echter de kolder waarmee Columbus lachsalvo's uit het publiek probeert te kloppen. Zo laat hij in een nachtmerrie Grants vriendin veranderen in een reusachtige bidsprinkhaan die haar echtgenoot na de daad wil verorberen. Heel de zaal krom van het lachen. Als Grant en vriendin na twee maanden onthouding weer vrijen, wordt Moore vlak voor de penetratie panisch bang dat het gestoot de baby hersenletsel zal bezorgen. Weer heel de zaal plat.

Maar ook de bijrollen vallen tegen: Grants vriend Jeff Goldblum, die als neukgraage vrijgezel symbool staat voor hedendaags moreel verval, is niet leuk; Robin Williams, die als klunzige Russische gynaecoloog met taalproblemen de skepsis tegen de Wetenschap belichaamt, is niet leuk. Alleen buddy Tom Arnold zorgt als weerzinwekkende autoverkoper/gezinsman voor een kostelijke scène.

En Grant? "I call Hugh the fifth Beatle, he has that kind of charm", zei Columbus over hem. Kan wezen, maar sinds die blowjob komt zijn jongensachtige gebekkentrek, gestotter, en ooggeknipper niet alleen ongeloofwaardig maar zelfs hypocriet over. Grant zal zijn rolkeuze voortaan aan zijn imago moeten aanpassen. Tijd voor een ranzige schijndocumentaire met Madonna ('In Bed with Grant') of een kinky vervolg op zijn kassucces ('Four Blowjobs and a Funeral').