Terminaal vakmanschap

Dat ik dit nog mag meemaken... Een Nederlandse love story met catchy dialogen, ideale casting en vlekkeloos acteerwerk!? Zouden we het dan tóch kunnen? Regisseur Nicole van Kilsdonk en scenarioschrijver Peer Wittenbols in ieder geval wel. Geen moment van plaatsvervangende schaamte bij deze lekker kort gesneden tragikomedie.

Gelukkig blijft er zat te ergeren over. Zo durfden de makers het niet aan om het verliefde stel gewoon verliefd te laten zijn, moest er een Vreselijke Ziekte bij gesleept worden voor de obligate portie verdieping. Verder hebben de hoofdpersonages een wel erg hoog Linda.-gehalte (Kim van Kooten als sterke, onafhankelijke vrouw met ontzettend kekke groene baan, Koen de Graeve als sullige maar geestige gevoelsman die ook nog eens oudevandagen geneest). En die dronken Polen, waarom zijn die eigenlijk in het verhaaltje geschreven?

Never mind. Wie de grauwe televisiefotografie op de koop toe neemt stuit in Onder het Hart op een paar helder schijnende koplampen in de anders zo donkere metrotunnel die Nederlandse Speelfilm heet. Er is hoop.

*** van de *****

Onder het Hart
Ware liefde oogt als horror