Corruptie als stokpaardje

Wat is er aan de hand met Sidney Lumet? Deze begaafde regisseur, die al 34 jaar lang met virtuoze souplesse Amerikaanse adrenaline weet te combineren met Europees raffinement (in onder andere 'Dog Day Afternoon'), begint af te zakken naar De Wurgende Middelmaat.

Zijn menopauze begon vijf jaar geleden met de atoombom-draak 'The morning After', zette door met de volstrekt overbodige roadmovie 'Running on Empty', en begon in 1989 angstwekkend te stollen met de veel te aardige komedie 'Family Business'. Lumet leek zijn zuur verloren te hebben.

Lumets nieuwste, 'O & A', draait om het gewelddadige kat-en-muisspel tussen de onervaren, maar fanatieke officier van justitie Timothy Hutton en de ruwe-bolster-verrotte-pit-rechercheur Nick Nolte. Nolte is schuldig aan moord, maar zijn reputatie binnen het korps is zó legendarisch, dat solidaire collega's de jacht op hem voortdurend tegenwerken. Totdat hun respect omslaat in angst.

'Q&A' getuigt gelukkig weer van intelligent cynisme, maar wankelt vanwege een overmaat aan déjà vu's. Voor de zoveelste keer beent Lumet het Amerikaanse rechtssysteem tot op het bot uit, om tot de conclusie te komen dat corruptie zowel menselijk als epidemisch is. Maar dat wisten we al.