Salmon Fishing in the Yemen

Filmchemie tussen de woestijnzalmen

‘Chemie’ wordt het wel genoemd, als de flirt tussen de hoofdpersonages het acteerwerk lijkt te overstijgen. Casting-bureaus zijn amechtig op zoek naar de geheime formule van deze o zo onvoorspelbare scheikundige reactie. Welke acteur tegenover welke actrice om het reageerbuisje te laten bruisen? Want als de kijker ergens naar hunkert, is het naar Iets Echts in de illusie.

En soms is dat Echte ook écht Echt. De filmwereld is immers een oase van mooie mensen, dus de kans dat sterren op de set voor elkaar vallen is niet gering. Natuurlijk lezen we pas achteraf in de roddelbladen dat Echt écht Echt was. Kunnen we met terugwerkende kracht op metaniveau genieten als Lauren Bacall Humphrey Bogart een geile lel in zijn gezicht geeft (To Have and Have Not) of Brad Pitt en Angelina Jolie al knokkend een baltsspel uitvoeren (Mr. & Mrs. Smith). Die meerwaarde maakt die films mede tot klassiekers.

‘t Is echter niet zo dat acteurschemie garant staat voor kiloknallers. Mickey Rourke en Carré Otis deden het Echt in Wild Orchid, maar dat is toch een van de ergste tenenkrommers ooit. Daarbij zijn er duizenden voorbeelden van filmchemie te noemen waarbij er gewoon sprake was van matchend acteerwerk. En dito charisma.

De Britse Emily Blunt is zo’n zeldzame ster die bijna geen tegenspeler nodig heeft voor chemie. Haar helblauwe ogen, licht spottende mond en even vernietigende als kwetsbare blik veroveren iedere camera. Daarbij kan ze zeer verschillende rollen dragen, van fuck-upje in het charmante Sunshine Cleaning tot koningin in het geweldige The Young Victoria. Niet gering voor een meisje dat ooit ging acteren om van haar chronische stotter af te komen. In Salmon Fishing in the Yemen van Lasse Hallström heeft ze haar chemie hard nodig.

Sjeik Muhammed (Amr Waked) wil met behulp van waterbron en superdam zalmen uitzetten in zijn vaderland. Nou willen sjeiks wel vaker idiote dingen omdat ze idioot rijk zijn, maar Jemen is wel erg woestijnerig en visloos. Enter de Schotse professor Jones (Ewan McGregor). Hij weet alles van vliegvissen. En vindt het plan uitgesproken belachelijk. “Het is theoretisch mogelijk ja, zoals een bemande vlucht naar Mars dat is.” Maar als manager Harriet (Emily Blunt) ingenieurs van de British Oxygen Company en de Chinese Drieklovendam inschakelt, wordt het toch tijd voor een ruimtepak. Daarbij krijgt hij alle medewerking van Buitenlandse Zaken dat in haar nopjes is met deze ontspanningspolitieke geste naar het Midden Oosten. Dus off he goes richting woestijn. Om daar, in het stuifzand, te wortelen zoals hem dat in Schotland nooit gelukt is.

Een humanistische sjeik die zijn land wil irrigeren, saboteurs vergeeft en verfijnde grapjes maakt met westerse vrouwen. Een politieke PR-bitch die uitsluitend in foto-ops denkt. Een nerdy professor-met stropdas-onder-tweed. Een emotionele manager die vloeiend mandarijn spreekt. Als deze personages geen indicatie zijn voor een kinderfilm dan is Salmon Fishing op z’n best een anachronisme. Een romantische komedie uit de fifties, toen Kuifje onze meest betrouwbare informatiebron was. Nu lezen we op Wikipedia dat Jemen het armste Arabische land is, met een bruto nationaal jaarinkomen van $1.061 per hoofd, een wateroppervlakte van 0 vierkante kilometer en een kweekvijver voor terroristen. Natuurlijk, het is film en mag dus onzin zijn, maar in dit informatietijdperk is het wel erg moeilijk om je in zo’n sprookje te verliezen.

Als je er dan tóch heengaat met kids of dementerende ouders, dan mag je wel stiekem schateren om de schatbewaker van de Schotse zalm die zijn sportvissers als warriors omschrijft. Glunderen om het idiote irrigatieplan dat drijft op filmcliché’s geloof, hoop en liefde. Een traantje wegpinken als er traantjes weggepinkt worden. Zwijmelen als Blunts chemie de kleurloze McGregor tot filmmensch maakt. En zij samen, zonder ook maar een zoen uitgewisseld te hebben, onze harten even veroveren. Nu de roddelbladen erop naslaan of die zogenaamd gelukkig getrouwde Blunt en de tot in den doet gehuwde McGregor tóch aan elkaar hebben zitten frunniken in dat woestijnzand.

Echt Echt of gespeeld Echt?