Bruisende biopic over de Koningin der Burgerlijkheid

Met de niet aflatende stroom biopics die we net achter de rug hebben (over o.a. Harvey Milk, Ché Guevara, George Bush, Richard Nixon) en ons te wachten staat (over o.a. Coco Chanel, Steve McQueen, Frank Sinatra, Charles Darwin) zou een cynicus zich bijna zorgen maken over de scheppingsdrang van filmmakers. En als bioscopen de voorpremière van zo’n biopic ook nog eens opleuken met een ludieke entourage die je – met een beetje infantiele fantasie - met de gebiografeerde figuur associeert, zou je je bijna afvragen hoe serieus je de filmwereld nog moet nemen.

Afgelopen zondag was ‘The Young Victoria’ de klos, een biopic over de 19e eeuwse Britse vorstin. Nieuwsgierigen werden gelokt met een middagje high tea. Nou hoef je geen historicus te zijn om Queen Victoria te vereenzelvigen met burgerlijke moraal, dus lijkt thee met koek zo ongeveer het allerlaatste wat een dergelijke film nodig heeft om hem aan het grote publiek te slijten. Alleen de filmfreak zal zich niet zo snel uit het veld hebben laten slaan, want dissonanten bij de credits - producent Martin Scorsese, actrice Emily Blunt, zangeres Sinéad O'Connor – koppel je toch niet aan de zoveelste verantwoorde ‘period piece’.

De eerste scènes van ‘The Young Victoria’ doen echter het ergste vermoeden: in de voice over vertelt Victoria (Emily Blunt) hoe benauwend en eenzaam het is om in het keurslijf van een prinses op te groeien. Protocollen, etiquette en vooral een dwingende bescherming moeten de enige mogelijke troonopvolgster naar de troon geleiden. Het arme schaap mag niet eens in haar eentje de trap aflopen. En dan ook nog eens in een politieke slangenkuil opgroeien: als haar oom-de-koning overlijdt voordat Vic 18 is geworden, mag moeder een regent aanstellen zodat zíj even voor koningin mag spelen.

Gelukkig onderschat iedereen de prinses. Want ze mag zich dan een stuk op een schaakbord voelen, ze neemt het advies ter harte van de Duitse Albert (Rupert Friend), die stelt dat ze ‘het schaakspel dan beter moet beheersen dan dat haar begeleiders dit doen’. Die Albert is sowiezo wel errug cute. Hij stuurt haar spannende brieven, zegt de goede verkeerde dingen, neemt het op voor de armen en kan nog lekker walsen ook. Maar die Lord Melbourne (Paul Bettany) is ook niet te versmaden. Hij is misschien wat cynisch, maar ook errug handsome en vooral zo ervaren! Dan komt de dag dat Vic Queen Victoria wordt. En dat ze moet kiezen.

‘The Young Victoria’ is geen film voor high tea. Het is een film voor deep beer. Want hij bruist van het leven. Actrice Emily Blunt (‘The Devil Wears Prada’, ‘Sunshine Cleaning’) heeft haar queen een perfecte mix van frustratie, lol, woede, kracht en sexiness meegegeven en Vic met de intrinsieke power uitgerust waar het feminisme zo naar hunkert. Daarbij is ‘The Young Victoria’ geen moment trendy. De slangekuil is streng en overtuigend geregisseerd door Jean-Marc Vallée, zonder de love story-die-het-verhaal-eigenlijk-is te overheersen; ook degenen die geen fluit geven om complexe subplotjes hebben dondersgoed door wie die goeden en de kwaden zijn, voor zover de film eendimensionaliteit verweten kan worden.

Of de ‘The Young Victoria’ historisch correct is valt te betwijfelen. Op filmsite IMDb klaagt een Victoria-kenner dat de queen veel te sympathiek wordt afgeschilderd. Who cares. Liever een lekkere film met een diep biertje dan verantwoorde halfdocumentaire met uitgeknepen theezakjes.

The Young Victoria
Victoria (Emily Blunt) en haar Duitse Albert (Rupert Friend)